Ondanks mijn angst voor de donkere diepten van de zee en daar levende zeemonsters heb ik me toch door Partner over laten halen om een zeecruise te maken naar St. Petersburg. 

Aan boord
Om me wat veiliger te voelen had ik wel mijn ouders meegenomen. We vertrokken per auto naar de haven van Kopenhagen waar we de auto bij lang parkeren afleverden en de koffers inleverden bij het personeel van de Norwegian Cruise Line (NCL). Daarna stonden we een tijd in de rij om onze on-board keycard op te halen. Met deze kaart kun je aan boord al je onkosten betalen (deze worden dan van je credit card afgeschreven), het is de sleutel van je hut en het is je in- en uitcheckkaart om van en aan boord te gaan.

Eindelijk konden we aan boord van de Norwegian Star om onze cruise over de Baltische zee te gaan maken. Tijdens deze reis zouden we achtereenvolgens Warnemünde/Rostock, Tallinn, St. Petersburg (2 dagen), Helsinki, Stockholm en Kopenhagen aandoen. Ook zouden we twee dagen op zee zitten.

Onze hutten bevonden zich op de 11^e verdieping. Mijn ouders zaten aan bakboord en wij aan stuurboord. Ik was blij dat we de upgradeaanbieding hadden aangenomen en de komende 10 dagen een mini-suite met balkon tot onze beschikking hadden. Op bed lag een envelop met de kaartjes van de excursies die we geboekt hadden. Ik kreeg meteen een halve breakdown omdat de excursie naar de Hermitage niet doorging wegens te weinig deelnemers (boehoe!).

Toen was het tijd voor de ontruimingsoefening waar we gelukkig geen zwemvest voor hoefden mee te nemen. Nadat het noodsignaal afging liep iedereen rustig de kamer af naar de verzamelplaats die op de keycard stond aangegeven. Aan het einde van de oefening was er applaus, maar het was me niet helemaal duidelijk voor wie dat was.

Eten tot je erbij neervalt
We begonnen na al die inspanning trek te krijgen en namen een kijkje in het buffetrestaurant. Meteen werden we tegengehouden door een man met een plantenspuit.
“Washy, washy”, zei hij op zangerige toon en hij spoot een desinfecterende goedje op onze handen.

In het restaurant liepen mensen af en aan, hun borden volgeladen met rijst, pasta, brood, aardappeltjes, zalm, groente, vlees, pizza, meloen en nog veel meer. Er waren drie stations waar je kon langslopen om iets van je gading op je bord te scheppen. Na afloop kon je nog naar het vierde en meest interessante station om één, twee of meer toetjes of een pannenkoek te halen.

Als je liever wat rustiger wil zitten kan je in een van de andere restaurants eten. Het eten bij vijf restaurants zit bij de all-inclusive prijs inbegrepen. Bij de andere zes (of zeven) restaurants betaal je een bedrag bij. Drankjes tijdens het eten en in één van de bars zitten niet bij de prijs inbegrepen, tenzij je water, waterige limonade, ice-tea, thee of koffie uit het buffetrestaurant tapte.

Zeeziek of niet?
Toen we eindelijk een keus hadden gemaakt en met ons bord plaatsnamen aan het raam zagen we dat we al waren vertrokken. We hadden er helemaal niets van gemerkt en dat zou het grootste deel van de reis zo blijven.

Slechts twee keer heb ik een lichte deining gevoeld toen we op zee zaten en een keer bij het aanmeren. Vaak checkte ik ’s morgens of we nou aan het varen waren of dat we al aangemeerd waren. Het is me dus niet gelukt om zeeziek te worden. Ook het gebrom en gedreun van de motoren van het schip heb ik niet gehoord of gevoeld.

De steward
We waren nog maar net terug in de hut toen er aangeklopt werd. Het was onze steward Owen die de koffers kwam brengen. Hij vertelde dat als we iets nodig hadden we hem konden roepen. Owen vroeg naar onze namen, hij herhaalde ze en onthield ze de rest van de reis. Twee maal per dag werd de hut opgeruimd en voorzien van nieuwe handdoeken. Hij verraste ons telkens weer met een nieuwe handdoekcreatie.

We hebben erg gelachen om het varken die met oogjes van chocola en een afstandsbediening in de hand naar tv zat te kijken toen we de kamer binnenkwamen. De chocolaatjes hadden we snel op en ik legde de papiertjes weer terug als ogen. De dagen daarna bleef Owen de lege papiertjes steeds wisselen voor chocolaatjes.

Varkentje met afstandsbediening

Onze cruise-ervaringen aan boord van de Norwegian Star worden natuurlijk vervolgd!
Lees ook ‘To cruise or not to cruise (2)’.