Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen … ik ga met deze blogpost de jacht op de schat afsluiten. Alle appeltjes zijn inmiddels gevonden of op één of andere manier verdwenen. Nog een laatste keer zal ik jullie meenemen langs de hoogtepunten van deze zoektocht.
Lees verder
verstoppen
Jacht op de appeltjes leeft weer op
Het is een hele tijd stil geweest rond de appeltjeszoektocht. In mei heb ik zelfs aangegeven dat ik mijn laatste appeltje heb verstopt. Maar nu begint de jacht op de appeltjes weer op te leven. Door al die aandacht zou ik bijna weer wat appeltjes gaan verstoppen …
Betrapt en gevonden
De laatste keer dat iemand op zoek ging naar een appeltje was in januari. Ik wist dan ook niet wat ik zag toen ik begin september een berichtje kreeg van Pieter en Truida. Ze waren op zoek geweest naar het appeltje dat al een tijdje verstopt lag in Assen. In het tuincentrum waar het appeltje lag werden ze op heterdaad betrapt.
Vorige week was daar ineens Nicky, ze had het appeltje gevonden dat al vanaf mei in Starbucks in Amsterdam lag te wachten. Haar verslag heeft ervoor gezorgd dat anderen die nog niet bekend waren met de jacht op de appeltjes enthousiast raakten.
Appeltje in Den Bosch
Marika ging op 10 oktober op zoek naar het appeltje in Den Bosch. Dat is het appeltje dat Lianne in Nijmegen bij de Stevenskerk had gevonden en weer opnieuw verstopte bij de Sint Jan in Den Bosch.
Wederom wordt het schrijven van een verslag van deze zoektocht mij bespaard. Marika heeft dat namelijk zelf al gedaan op haar eigen blog met een aantal leuke foto’s erbij. Ik verwijs jullie dus door naar ‘schatzoeken’.
Waar ik overigens ook achterkwam tijdens het neuzen op het blog van Marika … is dat zij ook helemaal in de klei is. Ze maakt fantastische poppen van klei. Neem maar eens een kijkje op haar website Marika’s Dolls.
* De jacht op de appeltjes is inmiddels afgelopen.
Appeltje gevonden in Starbucks
Eind mei waren Partner en ik in de Starbucks in Amsterdam. Ik verstopte daar een appeltje en dacht dat deze wel heel snel gevonden zou worden. Niet dus. Ik dacht dat er inmiddels wel een Starbucksmedewerker zou zijn die het appeltje tijdens het afstoffen was tegengekomen en had weggegooid.
Afgelopen woensdag was één van mijn bloglezeressen Nicky in de buurt van Starbucks en ze besloot te gaan kijken of het appeltje er nog lag. Ik kan er nu een heel verhaal over gaan schrijven, maar Nicky heeft over dit appeltje zelf al een hele leuke blogpost geschreven. Ik verwijs jullie dus graag door naar het blog van Nicky voor het verhaal over het gevonden appeltje.
Speurders naar appeltje in Assen op heterdaad betrapt
De jacht op de appeltjes levert al een tijdje niets meer op*. Een aantal met zorg verstopte appeltjes zijn op mysterieuze wijze verdwenen. In mei verstopte ik een appeltje in Brugge en ik besloot dat het de laatste zou zijn. Eigenlijk rekende ik er dan ook niet meer op dat er een mailtje binnen zou komen van iemand die op jacht was geweest.
Op avontuur in Assen
Pieter en Truida zagen tijdens het doorspitten van mijn blog dat er een appeltje verstopt lag in in tuincentrum Tuinland in Assen.
“Laten wij daar nu net met ons bootje langs komen op de terugweg van onze vakantie”, mailen ze. “Het was al donker, maar wij op pad. Het terrein was echter (natuurlijk, hadden we kunnen weten) afgesloten.”
Pieter en Truida gaven het echter niet zomaar op en liepen verder. Ze zagen dat er een hek open stond en gingen het terrein van Tuinland op. Maar ze waren niet alleen …
“We stonden oog in oog met een bewaker met een grote zaklantaarn!!! Ja, ja leg dat maar eens uit, dat je ’s avonds om 22.00 uur het terrein van een tuincentrum opgaat … We lieten je site en de foto zien op onze telefoon en dat heeft ons gered. De bewaker heeft zelfs met zijn zaklantaarn nog even mee helpen zoeken.”
Ze hebben helaas geen appeltje gevonden en ze vermoeden dat er ook geen appeltje meer ligt.
“We hadden graag wat langer gezocht. Onze bewaker had er echter al snel tabak van en verzocht ons vriendelijk doch dringend het terrein verlaten….. Lachend zijn we weer naar ons bootje gelopen.”
Ik vind het een schitterend verhaal net als het verhaal van het spontaan gevonden appeltje in Nijmegen. Zo zie je maar, dat het zoeken naar appeltjes behoorlijk avontuurlijk kan zijn.
* De jacht op de appeltjes is inmiddels afgelopen.
Onverwachte vondst in Nijmegen
Zou het nou niet leuk zijn als iemand die niet op zoek is naar een appeltje er per ongeluk eentje vindt, heb ik weleens gedacht. Ik kan jullie melden … dat is nu gebeurd!
Appeltjes gevonden in Nijmegen
Half december kreeg ik een mailtje met de mededeling. “Ik heb een appeltje gevonden!” Het bericht kwam van een onbekende afzender en ik mailde een aantal vragen terug. Helaas kreeg ik hierop geen antwoord. In mijn blogstatistieken meende ik te kunnen zien dat het om het appeltje in de boom in Nijmegen ging. Was het een grap of was het appeltje echt gevonden door een ´verlegen´ iemand?
Op oudjaarsdag ben ik naar Nijmegen teruggekeerd om te kijken of de twee overgebleven appeltjes nog op hun plek lagen. Al snel zag ik dat zowel het appeltje in de boom als het appeltje bij de hemelpoort verdwenen waren. Ik vreesde dat een paar vogels zichzelf weer aan het vergiftigen waren geweest met mijn (piepschuim)appeltjes. Toen ik echter die nacht mijn mail checkte had ik een boodschap van de familie Budding uit Lent.
“Appeltje vanochtend 30 dec toevallig gevonden bij de commanderie St Jan toen we daar onze fietsen parkeerden. Onze jongste dochter heeft helaas het appeltje bij de commanderie weggegooid, maar we hebben het label en steeltje wel mee naar huis genomen om de site te bekijken. Opnieuw verstoppen en een foto maken met appel gaat dus niet lukken. Veel succes verder met deze sympathieke actie!”
Dat vind ik dus ontzettend leuk! 😀
De jacht op de appeltjes in inmiddels afgelopen.
Appeltje gevonden en … er valt iets te winnen!
Ondanks, of misschien wel dankzij, de Kerstvakantie wordt er weer druk gezocht naar appeltjes. Ik was blij verrast toen ik de melding kreeg dat een van de eerste appeltjes die ik verstopt had, in Wassenaar*, gevonden was.
Appeltje gevonden in Wassenaar
“Mission accomplished”, meldde mijn collega Juna op de Facebookpagina van Appelig. “Helaas is er weinig van de appeltjes meer over.” Het appeltje bij het restaurant was verdwenen. Alleen het labeltje met mijn webadres lag er nog. Natuurlijk is ze ook op zoek gegaan naar het tweede appeltje dat ik in Wassenaar verstopt had.
“Tijdens de duinwandeling ontdekten we al snel het betreffende bord”, vertelt ze. “Maar van het appeltje is de hele omhulsel verdwenen er bleef wat piepschuim en een steeltje over. Overduidelijk is wel dat het een appeltje van Appelig is, waarschijnlijk ten prooi gevallen aan hongerige vogels ;-)”
Juna wil het appeltje graag opnieuw verstoppen en ik zal haar dan ook voorzien van een nieuw exemplaar.
Je kunt iets winnen
Half december deed ik de mededeling dat ik een bijzonder appeltje zou gaan verstoppen. Het is natuurlijk leuk om op zoek te gaan naar een appeltje en er eentje te vinden (en opnieuw te verstoppen). Nu valt er ook nog iets te winnen!
Denk aan een Samsung Smart tv, aan een iPad en aan de nieuwe Renault Twingo … en vergeet ze maar meteen weer. Dat kun je dus NIET winnen bij mij! Wat je wel kunt winnen is een aardigheidje, met de hand gemaakt, door mij. Dat dan weer wel. 🙂
Nieuwe appeltjes verstopt
Afgelopen week ben ik weer begonnen met het verstoppen van nieuwe appeltjes en er zit er eentje bij met een code waarmee je dus een aardigheidje kunt winnen. Het eerste appeltje van deze nieuwe lichting ligt in Den Haag.
* De jacht op de appeltjes is inmiddels afgelopen. Wil je weten wie het appeltje in Den Haag gevonden heeft? Lees dan de blogpost daarover via onderstaande link.
Appeltjes gevonden in Nijmegen en Waddinxveen
Ja, ik weet het, het wordt een beetje saai. Er zijn de afgelopen weken weer twee appeltjes gevonden.
Appeltje bij de kerk in Nijmegen
Op 29 november heeft Lianne (van blog deuxjoli) een appeltje gezocht en gevonden in Nijmegen. “Het appeltje dat naast de Stevenskerk in Nijmegen lag ligt nu op mijn bureau”, mailt ze me. “Het was wel even zoeken (drie rondjes rond de kerk welteverstaan) voordat ik hem vond, maar uiteindelijk zag ik hem in een hoekje liggen. Leuk!”
Lianne zit op dit moment in New York. Ze had er natuurlijk voor kunnen kiezen het appeltje mee te nemen en te verstoppen in The Big Apple. 🙂 De kans dat het appeltje gevonden zou worden door iemand die mijn blog leest is dan wel erg klein. Daarom verstopt ze haar appeltje volgende week in Den Bosch, de aanwijzingen volgen.
Appeltje op de bank in Waddinxveen
Op zaterdag 3 december vond ik het volgende bericht in mijn mailbox.
“Appeltje Waddinxveen is weg!!!!!!” Lenie was op zoek gegaan naar het appeltje op winkelcentrum ´de Passage´ in Waddinxveen. Ze heeft haar fietssleuteltje nog laten vallen zodat ze tijdens het op te rapen naar het appeltje kon zoeken. Het mocht niet baten, ze kon het appeltje niet vinden.
Ik meldde het aan Gonnie, die het appeltje verstopt heeft. Zij is gaan kijken en meldde mij vervolgens dat het appeltje er echt nog lag. Lenie is weer op zoek gegaan en op 6 december kreeg ik bericht van haar.
“Het appeltje uit Waddinxveen is gevonden!!!!! Ik liep tijdens een hagelbui langs ‘de locatie’ en bedacht me dat ik met de paraplu goed gereedschap bij me had, om eens flink te porren tussen de betonnen poten van het bankje, en ja hoor, daar kwam het tussen de natte bladeren vandaan. Mijn advies is dan ook: Ga je op appeljacht? Neem goed gereedschap mee!”
Lenie is van plan het appeltje opnieuw te verstoppen. Ze reist nogal veel en het blijft nog even een verrassing of we straks op zoek kunnen gaan in Leeuwarden, Utrecht of Maastricht. Ook deze aanwijzingen volgen binnenkort.
Appeltje Assen?
Eugenie en Jojanneke hadden het appeltje in Zoetermeer gevonden. Jojanneke gaat proberen het appeltje in Assen of op weg naar Assen toe het appeltje te verstoppen.*
* De jacht op de appeltjes is inmiddels afgelopen.
Appeltjes update (verstopt en gevonden)
Je had het al kunnen lezen op de pagina Op jacht naar de schat*. Ik heb weer wat appeltjes verstopt en er is een appeltje gevonden.
Tweede appeltje gevonden in Rotterdam
Allereerst het gevonden appeltje. Vorige week heeft Gonnie tijdens een bezoek aan Donner in Rotterdam een appeltje gevonden op de kunstafdeling. Ze was op zoek gegaan naar het tweede appeltje, maar moest wegens invallende duisternis opgeven. Dit weekend heeft ze het opnieuw geprobeerd. “Zaterdag aan het eind van de middag was ik weer in Rotterdam voor een concert in de Doelen”, vertelt Gonnie. “Ik heb de foto op je blog nog eens goed bekeken en ben naar het Stadhuisplein gegaan. De plantenbakken stonden anders dan vorige week. Toen lag er overal troep in de bakken, nu was het opgeruimd en ik was al bang dat het appeltje was weggegooid.”
Maar dat was gelukkig niet het geval. Op de foto is te zien dat het appeltje wat beschadigd is. Misschien heeft een vogel een hapje uit de appel genomen in de vorm van een hartje. Ik vind het er wel grappig uitzien zo. Gonnie heeft het eerste appeltje inmiddels in Waddinxveen verstopt. Het tweede appeltje wordt geretourneerd aan mij.
Opnieuw appeltjes verstopt*
Het groene appeltje uit Donner is opnieuw verstopt. Je kunt dit ‘tweedehands’ appeltje gaan zoeken in Waddinxveen. Zelf ben ik in Nijmegen geweest afgelopen weekend en ik heb er in totaal 3 appeltjes verstopt.
* De jacht op de appeltjes is inmiddels gesloten. Wil je weten wie de appeltjes in Waddinxveen en Nijmegen hebben gevonden? Lees dan de blogpost daarover via onderstaande links.
Waddinxveen
St. Stevenskerk in Nijmegen
De Hemel in Nijmegen
Zelf op jacht naar de schat?
Nee, hier komt niet nog een jacht van mij naar de schat. Nu is het leuk geweest. Tijdens het schrijven van Op jacht naar de schat deel 1 en deel 2 bedacht ik me dat ik zelf wel eens iets kon verstoppen voor mijn bloglezers. Ik werd helemaal enthousiast bij het idee. Maar toen ik het idee nog eens wat langer op me in liet werken dacht ik, ik doe het niet.
Ten eerste weet ik niet precies waar mijn bloglezers vandaan komen en waar we ze naartoe gaan op vakantie of met dagjes uit. Ik kan bijvoorbeeld wel het hele land afreizen om schatten op Texel of in Roermond te verstoppen, maar als jullie daar de komende 2 jaar niet naartoe gaan, dan schiet dat niet op. En hoe doe ik dat dan met mijn Belgische lezers (of moet ik Vlaamse zeggen)?
Ten tweede heb ik geen idee of er wel animo voor is. Het is misschien leuk om te lezen, zo’n jacht naar de schat, en ook leuk om met vrienden of familie te doen, maar zoeken naar de schatten van één of andere blogster, neuh, daar zitten jullie natuurlijk niet op te wachten. Bovendien is het voor mij ook reuze sneu als al die zorgvuldig verstopte schatten niet worden opgehaald.
Nu zijn er toch wat liefhebbers die gereageerd hebben op mijn blog en op facebook. Er zijn dus wel een paar enthousiastelingen die willen zoeken. Zal ik dan toch?
Nou vooruit dan, maar ik begin heel voorzichtig. Binnenkort ben ik een keer in Amsterdam en hé, er zal toch wel iémand een keertje naar Amsterdam gaan of er zelfs wonen? Misschien is het dan wel een leuk idee dat degene die de schat vindt deze zelf ergens anders opnieuw verstopt. Een roulerende schat dus.
Ik ben van plan om een aantal schatten te verstoppen* (of te laten verstoppen). Ook om te voorkomen dat mijn enige schat straks in de handen van een stelletje rovers valt en het al snel over is met het rouleren. Het is voor mij dan wel handig om een paar plaatsen op voorraad te hebben. Dus als je een plaats roept waar je woont, werkt, naar school gaat of binnenkort een keer naartoe gaat zal ik eens kijken of ik er iets kan (laten) verstoppen. Wordt spoedig vervolgd … 😉
* De jacht op de schat is inmiddels afgelopen.
Op jacht naar de schat (deel 1)
Lang geleden gingen piraten en avontuurlijke lieden met een schatkaart op jacht naar een schat. Een kist met gouden munten, sieraden en andere dure spullen stond na een lange zoektocht op hen te wachten. Als hun rivalen er nog niet met de schat vandoor waren tenminste. Al een tijdje kun je met behulp van een GPS zelf ook op zoek naar een schat. Iemand begraaft ergens een waterdichte doos met daarin een aardigheidje voor de vinder. Op internet worden de coördinaten bekend gemaakt en mensen met een GPS kunnen op jacht.
Het klinkt erg leuk en spannend, toch heb ik dit nog nooit gedaan. Niet met een GPS dan. Een aantal jaren geleden hoorde ik van collega E. dat hij naar Praag zou gaan met Pasen. Zelf zou ik daar een maand na hem heen gaan. Voor de grap vroeg ik of hij voor mij iets kon verstoppen in Praag. Bij terugkomst vertelde E. dat hij een paaseitje verstopt had tegenover een nieuw winkelcentrum. Vanwege renovatiewerkzaamheden stonden er hekken in betonnen voeten en in één van de voeten had hij het eitje verstopt.
Een maand later was het mijn beurt om in Praag rond te wandelen. Ik kon mij natuurlijk niet lang bedwingen en zocht de plaats snel op. De renovatiewerkzaamheden waren nog aan de gang en ik vond het paaseitje, verpakt in een plastic zakje. Triomfantelijk hield ik het zakje met het eitje omhoog zodat mijn vriend er een foto van kon maken. Omdat ik het telefoonnummer van collega E. niet wist smste ik een andere collega of ze hem wilde melden dat het eitje gevonden was. Zij wist niet waar het over ging en was dan ook hoogst verbaasd toen E. bij het overbrengen van de boodschap uit z’n pannetje ging.
Ik wist natuurlijk waar ik deze ‘schat’ ongeveer kon vinden, maar het leuke zat ‘m voor mij in het idee dat iemand die je kent op exact dezelfde plek is geweest en dat niemand in de tussentijd deze schat heeft weggekaapt.
Miss Appelig 