Parijs verveelt nooit

P - EiffeltorenInmiddels kan ik me niet herinneren hoe vaak ik naar Parijs ben geweest. Het zal de tien keer onderhand wel naderen. Ik was er eenmaal in de zomer, eenmaal in de winter, eenmaal met collega’s, eenmaal met school en een groot aantal malen was ik er in de herfst. Dat weerhield me er niet van om er met Partner toch weer een keer heen te gaan. Lees verder

Sabbatical

Ik heb het al vaker geroepen, “ik wil een sabbatical!” Heerlijk lijkt het me om een jaar vrij te zijn om daarin te boetseren en te schrijven en tijd te hebben om toe te geven aan andere creatieve uitspattingen. Ik zou dan ook op vakantie gaan en lekker uitrusten. Maar ja, een jaar vrijnemen zit er natuurlijk niet in.

Nadat ik het afgelopen jaar druk geweest ben met (en me druk gemaakt heb om) de expositie merkte ik de laatste tijd dat ik echt toe was aan een langere periode vrij. Een periode om bij te komen en waarin ik wat meer tijd heb om af te spreken met de mensen die ik het afgelopen jaar wat verwaarloosd heb. Ook Partner die zich de afgelopen maanden als een ware huisman ontpopt heeft (ja, met klei of verf aan je handen kun je geen was ophangen hoor ;-)), verdient wel wat extra aandacht. Ik ben dan ook erg gelukkig met het vooruitzicht de hele maand december vrij te zijn!

Een stedentrip
Er is meteen een stedentrip geboekt naar Berlijn. Dat leek ons wel een leuke stad om in de decembermaand te bezoeken. We zijn er al eerder geweest en het is de hoogste tijd om er weer eens een kijkje te nemen. Er zijn ook al wat andere uitjes bedacht, maar ik wil natuurlijk niet alles volplannen. 🙂

Inspiratie
Ideeën voor nieuwe creaties dringen zich aan me op. Ik ben voornamelijk bezig geweest met het glazuren en beschilderen van beelden en niet met het boetseren ervan en ik mis het. In mei staat een workshop Raku op het programma en voor die workshop moet ik zes beelden, potten en/of schalen gemaakt hebben, daar kan ik nu mooi aan beginnen.

Wat Raku precies is kan ik jullie niet vertellen, dit wordt namelijk mijn eerste workshop. Maar om even kort door de bocht te gaan, Raku is een primitieve stooktechniek waarbij craquelé in glazuur ontstaat door middel van snelle afkoeling. Uiteraard zal ik jullie tegen die tijd meer vertellen over de workshop.

Kortom ik hoop op een relaxte, culturele, gezellige, sociale en ook creatieve decembermaand.

De stedentrip: Bremen – Hamburg – Lübeck

Zoals je al eerder kon lezen op mijn blog zijn Partner en ik nogal fan van de Europese stedentrip.
Steden als Londen, Parijs, Rome en Berlijn heeft iedereen wel op zijn/haar verlanglijstje staan. Sommige minder grote steden zijn echter ook de moeite van het bezoeken waard. In het Noorden van Duitsland bijvoorbeeld, op ca. 500 km rijden van Utrecht, liggen er drie op een rij: Bremen, Hamburg en Lübeck.

Bremen
Overal in Bremen kom je de Bremer stadsmuzikanten tegen in diverse uitvoeringen. Aan het gezellige marktplein staan het raadhuis en de St. Petri-dom heel fotogeniek naast elkaar. Je vindt er ook een Starbucks én de ingang naar het leukste straatje van Bremen, de Böttcherstrasse. Dit schattige straatje heeft leuke winkeltjes, een carillon en een zijstraatje met een winkeltje waar je kunt zien hoe snoep gemaakt wordt. Sla ook de voormalige vissershuisjes in de smalle straatjes van de wijk Schnoor niet over.


Het raadhuis en de St. Petri-Dom.
  
De Bremer stadsmuzikanten.
  
De Böttcherstrasse.

Hamburg
Partner wilde vooral naar Hamburg vanwege Modelleisenbahn Wunderland (of Miniatur Wunderland). Inderdaad een spoorbaan met modeltreintjes, maar toevallig wel de grootste van de wereld! In een pakhuis in Speicherstadt zijn diverse steden uit de hele wereld nagebouwd, met als rode draad natuurlijk de treinen.

Een leuke wijk van Hamburg is Speicherstadt of HafenCity. Het deed me denken aan de Docklands in Londen. Het is nog deels in aanbouw en belooft erg hip te worden met sjieke winkels en leuke terrasjes met rieten strandstoelen. Via loopbruggen kom je langs prachtige, gerestaureerde pakhuizen en moderne appartementencomplexen. In één van die pakhuizen zit de Joop van den Ende Academy.


De pakhuizen van Speicherstadt.
 
Als je van Speicherstadt naar het centrum loopt, doe dat dan via de Deichstrasse.

Eh nee, dit is niet Venetië, het is de Alterkade in Hamburg.

Lübeck
Als je, net als ik, dol bent op marsepein dan is Lübeck jouw stad. Banketbakker Johann Georg Niederegger heeft hier het marsepein uitgevonden. In de hele stad zijn winkels van Niederegger te vinden. In de Breite Strasse, vlakbij de markt zit Café Niederegger waar ik overheerlijk marsepeinijs heb gegeten terwijl Partner een cappuccino met marsepein dronk.

Hou je niet van marsepein? Geen nood er is nog meer te zien in Lübeck. Al voordat je het centrum inloopt zou je vroeger een fotorolletje hebben volgeschoten. Je wordt werkelijk overdonderd door torenspitsen en schitterende gebouwen. Een zeer fotogeniek stadje dat je niet mag overslaan!


Eerste blik op Lübeck.
 
Ook de tweede blik mag er zijn. 😉

Marktplein met het raadhuis.

Ik geloof niet in vliegen

Partner is dol op een stedentrip als we een weekendje weggaan. Ook als we een ´echte´ vakantie gaan bespreken, mag dat wat hem betreft best een lange stedentrip zijn. Zoals de keer dat we tien dagen naar Londen zijn geweest. Maar een combinatie van meerdere steden is ook goed. We hebben bijvoorbeeld een keer een rondreis München-Budapest-Praag-Dresden gedaan.

Vliegangst
Zo komt het dus dat we aardig wat steden op ons ‘geweest-lijstje’ hebben staan. Steden in Europa welteverstaan, Partner houdt namelijk niet van vliegen. Eénmaal heeft hij in een vliegtuig gezeten op weg naar Kreta. Dat vliegtuig moest terug wegens problemen en hij is er sindsdien niet meer ingestapt. De reis naar Kreta heeft hij overigens wel gemaakt, met de trein en de boot is hij naar Griekenland afgereisd.

“Ik geloof niet in vliegen”, zegt hij altijd tegen mensen die vragen waarom hij niet in een vliegtuig stapt. “Ik geloof gewoon niet dat zo’n groot vliegtuig echt in de lucht kan blijven.”
Hij is weleens bang dat hij mij tegenhoudt, dat ik wel graag in een vliegtuig zou stappen om verre reizen te maken. Stiekem ben ik blij dat ik niet hoef, want de keren dat ik in een vliegtuig zat waren ook niet mijn allerbeste momenten. Hoewel ik best een keer naar Canada zou willen of op een hagelwitstrand met wuivende palmen zou willen liggen.

New York
De favoriete stad van Partner is New York. Nee, hij is er nog nooit geweest. Toch is het zijn favoriet. Er schijnt een boot heen te gaan, die er zo’n zes á zeven dagen over doet. Dat zou een vakantie van drie weken kunnen zijn, een week heen, een week in New York en dan weer een week terug met de boot. Partner is wel enthousiast, het lijkt hem wel wat ook al zit je een paar dagen midden op zee zonder ergens aan te meren.

Er is alleen één probleempje, ik ben niet zo dol op varen. Overdag gaat het prima, dan kan ik de horizon zien en uitkijken over zee. ’s Nachts doe ik echter geen oog dicht door het lichte geschommel en de gedachte aan de donkere diepte onder me. Een overtocht naar Noorwegen of Groot-Brittannië kan ik nog wel aan, maar naar de USA?
Zie je, ik geloof gewoon niet in varen. Dat zo’n boot een week op zee is en blijft drijven zonder dat het verslonden wordt door zeemonsters bestaat gewoon niet.

We blijven dus lekker in Europa. 🙂