Tegenwoordig horen ze me op keramiekles al aankomen nog voordat ik de deur opendoe. Ik vervoer de klei namelijk nog steeds met het gezellig ratelende karretje. Ik probeerde onzichtbaar over straat te gaan door niemand, die ik tijdens mijn korte wandeling tegenkwam, aan te kijken. Twee meisjes op de fiets reden me onderweg voorbij en één van hen riep vrolijk: “Wat handig! Nu hoef je het niet te sjouwen.”
Na de opmerking klaarde ik meteen op. “Ja, handig he?”, riep ik het lachende meisje dankbaar achterna.

Deze week zou ik het potje dat ik vorige week gemaakt had gaan afdraaien. Als je een aardig potje hebt gemaakt en je wilt de onderkant een beetje netjes afwerken dan heet dat afdraaien. Je potje moet wel wat droger zijn. Je moet het namelijk op kunnen pakken zonder dat het gaat vervormen, maar het moet ook weer niet te droog zijn. Het heeft daarom een week in een plastic zakje op me staan wachten.

Met je vingers voel je hoe dik de bodem is door je duim aan de binnenkant en je wijsvinger aan de buitenkant te houden (of andersom natuurlijk). Je markeert de plekken waar de bodem dikker is dan de rest van het potje door er een kras in te geven. Het overtollige deel ga je wegsnijden. Eerst moet je ervoor zorgen dat het potje precies in het midden van de draaischijf staat. Dat doe je door de schijf langzaam te draaien en met je vinger te meten hoe ver het potje van je af staat. Wanneer het potje je vinger (bijna) raakt, schuif je het een klein stukje op. Net zo lang tot het potje tijdens het draaien dezelfde afstand tot het meetpunt heeft.

Nu ga je het potje met wat verse klei op vier punten vastklemmen op de draaischijf. Met een kleischraper ga je vervolgens de klei weghalen. Het is belangrijk de schijf op volle snelheid te laten draaien voor een zo glad mogelijk effect. Na wat angstige momenten heb ik een net potje afgeleverd.

Voor de liefhebbers die willen zien hoe het afdraaien van een potje door een professional gedaan wordt, zie het filmpje hieronder.