Een aantal vriendinnen had aangegeven graag een keertje te willen boetseren. Afgelopen week had ik mijn eerste kleipartijtje met één van die vriendinnen en we konden meteen de nieuwe boetseerwerkplek in gebruik nemen.
Ze is helemaal into yoga die vriendin van mij en ze stelde me niet teleur toen ze vertelde een beeldje te willen maken van iemand in een yogahouding. Ik raadde haar aan eerst een schetsje te maken. Toen ik de schets zag moest ik even grinniken. Ze had een yogahouding gekozen waarbij het figuurtje op één been balanceerde. Een lastige houding om in te staan en nog lastiger om te maken van klei. Het is makkelijker een figuur te maken waarbij het onderste deel breder (of net zo breed) is als het bovenste deel. Ze besloot haar beeldje aan te passen en koos voor een zittende vorm.
Aan het begin vond ze het maar lastig en het werd (volgens haar) helemaal niks. Op een gegeven moment dacht ik echt dat ze ging stoppen. Ik gaf haar natuurlijk wat tips en aanwijzingen. De armpjes van haar beeldje groeiden op een gegeven moment niet meer uit de zij, maar meer uit de schouders. Heel dapper begon ze zelfs aan een gezicht, iets waar ik me nog niet echt aan gewaagd heb. Uiteindelijk is het een heel leuk beeldje geworden. Het was haar eerste kennismaking met klei en ze is er terecht trots op.
Wat leuk om zo je vrienden ook mee te krijgen in je hobby. En het beeldje mag er zeker ook wezen 🙂 Gaat ze het nu vaker doen? Of was het een eenmalige actie?
Hoi, het was bedoeld als eenmalige actie, maar ik sluit niet uit dat ze het nog eens wil proberen. Haar vriend heeft me wel meegedeeld dat ze geen eigen boetseerwerkplek krijgt 🙂 Geen probleem, dan hou ik gewoon nog een gezellige kleipartij.